Tak daleko stąd do domu

Tak daleko stąd do domu…                        

Wielkie miasto swoim gwarem czasem jeszcze wzywa mnie     

Jednak patrząc w Twoje oczy wiem, że już nie tego chcę       

Zgiełk i pośpiech, błysk neonów rozpędzonych ludzi tłum       

A ja wolę mieć nad głową swobodnego wiatru szum               

Tak daleko stąd do domu tak daleko stąd                           

Kilometrów może z tysiąc tylko gdzie jest ten      

Tak daleko stąd do domu tak daleko stąd

Kilometrów już nie liczę, przecież tutaj jest mój dom                            

                                                                                                           

Wątpliwości to rzecz ludzka, musisz jednak przyznać mi

Czy mam wybrać spokój serca czy pośpiechu pełne dni

Coraz częściej myślę sobie, że odpowiedź pewną znam

Miasto to nie miejsce dla mnie, bo ja wolną duszę mam

Tak daleko stąd do domu tak daleko stąd

……………..

I nie będę słuchać więcej różnych ludzi dobrych rad

Mówią czasem wróć do miasta, tu jest nie dla ciebie świat

Może ktoś spotkany w drodze w końcu jednak powie mi

Czy mój dom jest tam gdzie ściany czy mój dom jest tam gdzie Ty

Tak daleko stąd do domu tak daleko stąd

……………..

Słowa: Małgorzata Sendela

Muzyka: Janusz Sendela

Styczeń 2010

Błękitna wstążka

Błękitna wstążka

Błękitną wstążkę wpleć we włosy,              

Białą sukienkę załóż i...                              

Z wiosennym wiatrem siłuj się na głosy,    

Niech cały świat wie, że…                          

To przyszła miłość, miłość, miłość                 

To właśnie miłość przyszła dziś                      

Zwiewne muśnięcia, pierwsze serc łopoty     

W siebie wpatrzeni On i Ty                                

Z dziewczęcych marzeń niewiele tak zostało,                    

Błękitnej wstążki nie ma już,                                               

W albumie tylko zdjęcie pozostało,                                     

Między kartkami z wyschniętych fiołków kurz.                    

Ty jednak nadal masz swoje pragnienia                   

I słowo „kocham” Ci się śni                                       

Daj swemu sercu szansę i…                                     

Pozwól mu śpiewać dziś                                           

Czerwoną wstążkę wpleć we włosy,

Zwiewną sukienkę załóż i …

Jeszcze raz z wiatrem siłuj się na głosy,

Niech cały świat wie, że…

To nowa miłość, miłość, miłość

Tak wyczekana przyszła dziś

Gorące serca drgnienia, rąk tęsknoty

W siebie wtuleni On i Ty

Życie do przodu szybko Cię pognało

I czerwień wstążki zgasła już

Kolejne zdjęcie w albumie pozostało

A na dnie serca bukiet róż.

Choć inne teraz masz niepokoje

W twym sercu ciągle żar się tli

Otrząśnij popiół z serca i…

Pozwól niech śpiewa Ci

Dziś już bez wstążki w siwych włosach

I suknia niepotrzebna Ci

Z wiatrem nie musisz śpiewać na dwa głosy

Bo cały świat to wie

Że wokół miłość, miłość, miłość

I chociaż lat przybywa Ci

To w każdym geście, w każdym wspomnieniu

W powietrzu wieczna miłość, jest

Bo wokół miłość, miłość, miłość

Wystarczy na próg domu wyjść

By tyle marzeń w życiu się spełniło

Wokół odwieczna miłość śpi (śni)

słowa: Małgorzata Sendela 30.03.2011

Jeszcze jest czas

Jeszcze jest czas

Nic nie mów proszę

Słowa są jak ptaki

Co odlatują w nieskończoną dal

Są jak mgły sennej rozwiane warkocze

Zwiewne, ulotne, nie zatrzymasz ich

Jeszcze jest czas, nie pozwól mi odejść

Jeszcze jest czas , pozwól zostać mi

Choć tyle wichrów jest na naszej drodze

Jeszcze jest czas zostać pozwól mi

Dłonie wystarczą

Dłonie jak opoka

A Twe ramiona pewność dają mi

Do snu mnie utul, spokój daj znów sercu

Cichą pewnością wypełnij moje sny

Jeszcze jest czas, nie pozwól mi odejść

Jeszcze jest czas , pozwól zostać mi

Choć tyle wichrów jest na naszej drodze

Jeszcze jest czas zostać pozwól mi

Zatrzymaj mnie

Dziś możesz to zrobić

Jedno Twe słowo, jeden czuły gest

Nie mów: za późno, uwierzyć nie mogę,

że wszystko co było tak skończyło się.

Jeszcze jest czas, nie pozwól mi odejść

Jeszcze jest czas , pozwól zostać mi

Choć tyle wichrów jest na naszej drodze

Jeszcze jest czas zostać pozwól mi

Słowa: Małgorzata Sendela

2018 r.